
Activiste en Pride Ambassadeur
Shari Jae Ebere is een krachtige, zichtbare en onvermoeibare pleitbezorger voor de rechten en waardigheid van transpersonen in Amsterdam. Als activiste, Pride Ambassadeur en community builder zet zij zich al jaren in voor een stad waarin iedereen zichzelf kan zijn, ongeacht genderidentiteit of achtergrond. Vanaf de oprichting in 2019 tot 2024 was zij coördinator en drijvende kracht achter het Transhuis, een veilige ontmoetingsplek voor transpersonen in het Wallengebied.
Het Transhuis biedt meer dan alleen veiligheid: het is een plek van erkenning, onderlinge steun en empowerment, met speciale aandacht voor bi-culturele transpersonen die vaak te maken hebben met meervoudige uitsluiting. Shari Jae zorgde ervoor dat mensen er terechtkonden voor praktische ondersteuning, gesprekken, sociale activiteiten en simpelweg een plek waar ze onvoorwaardelijk zichzelf mochten zijn.
Naast haar werk bij het Transhuis is Shari Jae voorzitter van Trans United Europe en werkt zij als zelfstandig professional op het gebied van arbeidsparticipatie van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Als trainer toegankelijkheid bij het GVB Bus & Tram (via Cliëntenbelang Amsterdam) draagt zij bij aan bewustwording en inclusie binnen het openbaar vervoer. Sinds 2020 vervult zij ook de rol van Pride Ambassadeur, waarin zij zich actief uitspreekt over beleid, veiligheid en sociale acceptatie. Ook is zij actief als als DJ met een passie voor deep house, jazz house en old-school dance classics.
Haar kracht ligt in het combineren van persoonlijke ervaring met professionele inzet. Shari Jae laat zien hoe belangrijk rolmodellen zijn en hoe structurele verandering begint bij luisteren, representatie en menselijke waardigheid. Ze bouwt bruggen tussen gemeenschappen en instellingen en draagt bij aan een Amsterdam waarin diversiteit niet alleen wordt gevierd, maar daadwerkelijk wordt ondersteund. Haar inzet maakt haar tot een onmisbare stem in de stad.

Kraamverzorgster in Amsterdam-Zuidoost
Joyce Aboagye is kraamverzorgende in Amsterdam-Zuidoost en speelt een cruciale rol in het leven van jonge gezinnen die zich in een kwetsbare positie bevinden. Vanuit haar eigen praktijk Joy Kraamzorg en vanuit haar dagelijks werk ziet zij elke dag hoe jonge gezinnen in de knel kunnen komen: moeders zonder vaste woonplek, ouders die de kraamhulp niet kunnen betalen en pasgeborenen die zonder wieg of kinderwagen worden opgevangen — situaties die volgens haar direct risico’s met zich meebrengen voor de gezondheid en veiligheid van baby’s.
Joyce komt bij gezinnen waar de basis ontbreekt: moeders zonder stabiele huisvesting, ouders die niet weten of zij kraamzorg kunnen betalen en baby’s die zonder de juiste voorzieningen hun eerste dagen doormaken. Veel gezinnen maken geen gebruik van kraamzorg, ondanks dat zij er recht op hebben. Angst voor kosten, ingewikkelde regels of gebrek aan informatie zorgen ervoor dat ouders zorg mijden, juist op het moment dat zij die het hardst nodig hebben.
Wat Joyce bijzonder maakt, is haar manier van werken. Zij observeert scherp, stelt de juiste vragen en signaleert problemen vroeg, zonder te oordelen. Ze adviseert waar nodig, maar laat ouders altijd in hun waarde. Door jonge moeders vertrouwen te geven en hun eigen kracht te versterken, helpt zij gezinnen om stabieler en zelfredzamer te worden. Haar aanwezigheid brengt rust in een vaak overweldigende periode.
Joyce’s werk gaat verder dan de standaardtaken van kraamzorg. Ze fungeert als vertrouwenspersoon voor ouders die weinig steun ervaren vanuit hun omgeving. Dankzij haar culturele sensitiviteit en ervaring weet zij goed aan te sluiten bij de diverse gezinnen in Zuidoost. Ze ziet niet alleen het kind, maar het hele gezin en de omstandigheden waarin zij leven.
Joyce noemt haar werk zelf een zegen — en voor de gezinnen die zij begeleidt, ís zij dat ook. Haar inzet werd in 2025 erkend met de titel Buurtprofessional van het Jaar. Joyce Aboagye laat zien dat goede zorg draait om aandacht, menselijkheid en betrokkenheid. Door pasgeboren Amsterdammers een betere start te geven, versterkt zij niet alleen gezinnen, maar de stad als geheel.

Impactvol student
Ibrahim Kamara is een jonge Amsterdammer die laat zien hoe krachtig individuele betrokkenheid kan zijn. Als student combineert hij zijn studie met intensief vrijwilligerswerk voor mensen die ongezien in armoede leven. Toen hij berichten zag over gezinnen en kinderen die in auto’s of kelderboxen moesten slapen, besloot hij niet af te wachten maar direct in actie te komen.
Samen met andere vrijwilligers begon Ibrahim met het rondbrengen van voedselpakketten en levensmiddelen aan mensen in Amsterdam-Zuidoost. Inmiddels ondersteunt hij tientallen huishoudens die moeite hebben om rond te komen. Zo delen ze onder andere elke vrijdag 100 maaltijden uit. Zijn inzet voorziet in een basisbehoefte, maar gaat verder dan alleen materiële hulp. Door persoonlijk langs te gaan, brengt hij ook aandacht, waardigheid en menselijk contact.
Daarnaast zet Ibrahim zich in voor campuslink. Dit zijn leiderschapstrainingen in Noord, West en Zuidoost voor kwetsbare studenten in hun overstap naar het hoger onderwijs. Dit om te zorgen dat ze minder kans hebben om uit te vallen in hun eerste jaar op de universiteit en het hbo.
Ibrahim ziet armoede niet als een abstract probleem, maar als iets dat zich afspeelt in zijn eigen omgeving. Hij bouwt vertrouwen op, luistert naar verhalen en probeert waar mogelijk verbindingen te leggen met andere vormen van ondersteuning. Daarmee draagt hij bij aan een sterkere sociale samenhang in de wijk.
Wat zijn inzet zo bijzonder maakt, is zijn vanzelfsprekendheid: hij helpt omdat het nodig is. Ibrahim vertegenwoordigt een generatie Amsterdammers die maatschappelijke verantwoordelijkheid niet uitbesteedt, maar zelf oppakt. Zijn acties laten zien dat betrokkenheid niet groots of ingewikkeld hoeft te zijn om impact te hebben. Met zijn toewijding en menselijkheid is hij een inspirerend voorbeeld voor de stad.

Giving Back Projects Weekendschool
Gianni da Costa is een Amsterdammer die zich al jaren onvermoeibaar inzet voor ongedocumenteerde kinderen en hun gezinnen. Vanuit zijn diepe overtuiging dat elk kind recht heeft op onderwijs, veiligheid en toekomstperspectief, richtte hij Giving Back Projects en de bijbehorende weekendschool op. In Amsterdam leeft een grote groep ongedocumenteerde arbeidsmigranten, onder andere uit Brazilië. Hun kinderen groeien vaak op in onzekerheid, zonder toegang tot passend onderwijs en met weinig zicht op een stabiele toekomst. Gianni zag deze blinde vlek en besloot in actie te komen.
De weekendschool is uitgegroeid tot een veilige leeromgeving waar kinderen in het weekend Nederlandse les krijgen, huiswerkbegeleiding volgen en hun talenten kunnen ontdekken. Maar de impact van Gianni’s werk gaat veel verder dan alleen kennisoverdracht. Hij biedt structuur, vertrouwen en een gemeenschap waarin kinderen zich gezien en gesteund voelen. Voor velen is de weekendschool een tweede thuis, waar vriendschappen ontstaan en dromen weer durven groeien.
Wat Gianni’s aanpak bijzonder maakt, is zijn nadruk op ouderbetrokkenheid. Waar in het reguliere onderwijs vaak wordt verwacht dat ouders actief meedoen, wordt er bij deze doelgroep zelden rekening gehouden met taalbarrières en angst voor zichtbaarheid. Gianni doorbreekt dat patroon door ook ouders taallessen en ondersteuning te bieden. Zo versterkt hij niet alleen de positie van het kind, maar van het hele gezin.
De enorme groei van de weekendschool laat zien hoe groot de behoefte is. Dat de school inmiddels bijna uit zijn voegen barst, ziet Gianni als een bevestiging van de urgentie én de kwaliteit van het werk. Eerder werd hij al genomineerd voor Amsterdammer van het Jaar, en terecht: Gianni maakt het onzichtbare zichtbaar en geeft mensen die vaak worden uitgesloten een stem en een toekomst. Zijn inzet belichaamt de kracht van betrokken burgerschap en laat zien hoe één persoon een wezenlijk verschil kan maken voor de stad.

Straatarts en kunstenaar
Co van Melle, beter bekend als Dokter Co, is al decennialang een bijzondere en vertrouwde verschijning in Amsterdam. Ooit werkzaam als huisarts, besloot hij zich na zijn pensioen volledig te richten op mensen die buiten het reguliere zorgsysteem vallen.
“De laatste jaren werden gekleurd door mensen, die ‘gelukszoekers’ worden genoemd, de bosjesmannen, die met een garage al erg blij werden. Dat je hierdoor ook zelf in leven blijft, is een wonder”. aldus Dokter Co.
Op hoge leeftijd fietst hij nog altijd zijn vaste routes door de stad om medische zorg te bieden aan dak- en thuislozen, ongedocumenteerden en andere kwetsbare Amsterdammers.
Dokter Co werkt zonder oordeel en zonder bureaucratische drempels. Hij luistert, kijkt en handelt waar nodig. Voor mensen die vaak wantrouwig staan tegenover instanties, is hij een betrouwbaar en menselijk aanspreekpunt. Zijn aanwezigheid alleen al betekent veel: gezien worden als mens, niet als probleem.
Naast straatarts is Co ook kunstenaar. Tijdens zijn tochten door de stad maakt hij tekeningen en schilderijen van wat hij ziet en meemaakt. Deze werken geven een indringend en respectvol beeld van het leven op straat en maken zichtbaar wat anders verborgen blijft. Ook maakt hij graag muziek. Zo verbindt hij zorg en kunst op een unieke manier. Zelf zegt hij over zijn kunstenaarschap en liefde voor muziek: “De tweede reden om in leven te blijven is niet zozeer de leeftijd, alswel de gave om muziek te maken, vaak in combinatie met andere musici. En van een tekening van een Schotse Hooglander word ik blij en ik wil dan graag ook iets met de penseel vastleggen.”
Wat Dokter Co zo bijzonder maakt, is zijn volharding. Hij is actief, betrokken en nieuwsgierig en belichaamt een vorm van zorg die draait om nabijheid en compassie. Zijn levenswerk laat zien dat echte aandacht levens kan veranderen. Voor Amsterdam is hij een voorbeeld van wat het betekent om verantwoordelijkheid te blijven nemen voor elkaar, ongeacht leeftijd of omstandigheden.